Ik weet zeker wat mijn partner denkt, denk ik
Waarom begrijpen mijn partner en ik elkaar niet? Dat is een vraag die ik veel hoor van stellen die bij mij in relatietherapie komen. Partners denken dat ze elkaar door en door kennen, maar is dat wel echt zo? We hebben allemaal de neiging om dingen in te vullen voor anderen en aannames te doen. We bedenken ons hoe wíj ons in een bepaalde situatie zouden voelen of hoe wij zouden reageren en projecteren dat op de ander. Maar weet je wat je partner écht denkt? En wat gebeurt er als je aannames niet kloppen?
Als je de blik van jouw partner ziet, concludeer je dat hij of zij boos, verdrietig of bang is. Maar is dit ook werkelijk aan de hand? Klopt het wat je denkt? Er is natuurlijk een grote kans dat je je partner goed kent en weet op welke signalen je moet letten. Echter is het van belang dat je je bewust bent dat je deze conclusie over de emotionele staat van je partner trekt op basis van jouw eigen ervaringen. Wie weet is er wel wat anders aan de hand!
Partners denken vaak dat ze elkaar door en door kennen, maar is dat wel echt zo?
Waarom begrijpen mijn partner en ik elkaar niet?
Iedereen heeft zijn eigen geschiedenis en zijn eigen dingen meegemaakt. Dit vormt je en het vormt ook een filter in wat we waarnemen. Er zijn teveel prikkels in onze omgeving om ons bewust van te zijn, dus maken we een selectie. We zijn ons vaak niet bewust van het feit dat we selecteren op basis van onze eigen ervaringen. Die dingen waar wij ons bewust van zijn, zeggen iets over onze EIGEN ervaringen, waarden, normen en overtuigingen. Je ziet de wereld dus niet zoals hij is, maar zoals jij bent! Het is de bril waardoor je zelf naar de wereld kijkt. Maar, dit is ook de bril waardoor jij je partner ziet.
Ik moet hier ook alles alleen doen
Stel je voor, je partner komt thuis uit zijn werk en ploft neer op de bank. Jij concludeert dat hij te moe is om te koken en gaat dus zelf maar aan de slag. Eigenlijk ben jij ook net thuis en moe, maar ja. Licht geïrriteerd ga je met de pannen aan de slag en maakt wat extra herrie om hem te laten merken dat je wel wat hulp kunt gebruiken. Hij komt niet. Na een half uur staat het eten op tafel en denk jij “lekker dan, ik moet hier ook alles alleen doen”. Dit patroon herhaalt zich en zo bouwen de irritaties zich op.
De andere kant van het verhaal
Je partner is net thuis een heeft in een lange file gestaan. Hij wil even 5 minuten op de bank zitten, voordat hij begint met koken. Maar binnen 2 minuten sta jij al in de keuken en door het vele lawaai denkt hij dat je graag even alleen aan de slag wil gaan. Hij blijft zitten op de bank en wacht totdat jouw bui over is. Als het eten op tafel staat merkt hij dat jouw irritatie iets is afgenomen en denkt dat jij het er niet meer over wil hebben. Dit komt tenslotte wel vaker voor en hij vindt het zelf ook wel fijn als dingen niet oeverloos worden besproken.
Onterechte aannames en conclusies
Dit zijn van die traditionele invullingen waarin ten onrechte aannames en conclusies worden gedaan. Jij hebt altijd geleerd dat als je hulp wilt hebben, je dit niet vraagt maar laat blijken, bijvoorbeeld door herrie te maken. Vroeger kwam er dan altijd iemand te hulp. Jouw partner heeft altijd geleerd om emoties uit de weg te gaan en dacht dat jij dan juist ruimte wil (want dat wil hij zelf meestal ook).
Oefening voor thuis: aannames checken
Als je straks je partner ziet en al weet wat hij wil (of wat hij niet wil) check het eens! Ga het gesprek aan en onderzoek of jouw aannames nog wel kloppen. Wie weet leer je weer nieuwe dingen van je partner!
Een voorbeeld uit mijn praktijk: het lekkerste stukje van het stokbrood
In mijn praktijk had ik een stel in behandeling die elkaar veel verwijten maakten. Ze waren allebei boos en teleurgesteld in de ander en wisten niet hoe ze het tij moesten keren. Ik vroeg ze naar een voorbeeld.
Hij vertelde dat hij al 10 jaar iedere ochtend naar de bakker ging en een stokbrood haalde. Hij sneed het brood altijd in 4 delen. Uit liefde voor haar gaf hij haar altijd de binnenste twee stukjes omdat dat de lekkerste stukjes waren (vond hij). Hij nam altijd genoegen met de kontjes. Hij klaagde erover dat zij nooit eens liet blijken dat ze het fijn vond dat zij de lekkerste stukjes van het stokbrood kreeg.
Zijn partner schrok van dit voorbeeld en vertelde als volgt: Iedere ochtend ging haar partner inderdaad een stokbrood halen. Het was een gewoonte geworden dat zij de binnenkantjes van haar partner kreeg, maar eigenlijk vond ze de kontjes veel lekkerder. Haar partner nam echter steeds de lekkerste stukjes voor zichzelf. Zij kreeg nooit de lekkere kontjes van het stokbrood.
Behoeftes uitspreken
Verbijsterd keken ze elkaar aan. Allebei dachten ze dat de ander het lekkerste stukje nam en alle- bei namen ze genoegen met minder. Ze hadden nooit geleerd om hun behoeftes uit te spreken of te checken of wat ze dachten dat de ander lekker vond, ook zo was! In het vervolg traject leerden ze allebei uit te spreken naar elkaar wat ze wilden en om te checken of wat ze dachten dat de ander wilde, ook werkelijk zo was.
Relatietherapie: leer elkaar beter begrijpen
Relatietherapie is een beladen onderwerp voor de meeste stellen. Maar zoals je in bovenstaande voorbeelden leest, kunnen vrij kleine misverstanden uitgroeien tot grote ergernissen. Wanneer je merkt dat er veel tussen jullie in staat en jullie het lastig vinden om hierover met elkaar te praten, dan kan het goed zijn om naar een psycholoog te gaan. Die kan jullie helpen duidelijk en helder te zijn naar elkaar en de verbinding weer te maken. Een psycholoog helpt jullie om bewust te worden van de aannames die je doet en helpt jullie om elkaar beter te begrijpen.
Als je straks je partner ziet en al weet wat hij wil (of wat hij niet wil) check het eens!